Kategoria: Brak kategorii

Moja Woda – wsparcie działań realizowanych przez WFOŚiGW

• Ogłoszenie o naborze

Dotyczy przedsięwzięcia, które doprowadzą do zatrzymywania wody opadowej w obrębie nieruchomości objętej przedsięwzięciem, w efekcie czego wody opadowe lub roztopowe z nieruchomości nie będą odprowadzane poza jej teren (np. do kanalizacji bytowo-gospodarczej, kanalizacji deszczowej, kanalizacji ogólnospławnej, rowów odwadniających odprowadzających poza teren nieruchomości, na tereny sąsiadujące, na ulice, place itp.).

Cel programu

Program ma na celu ochronę zasobów wody poprzez zwiększenie retencji na terenie posesji przy budynkach jednorodzinnych oraz wykorzystywanie zgromadzonej wody opadowej i roztopowej, w tym dzięki rozwojowi zielono-niebieskiej infrastruktury.

Koszty kwalifikowane

zakup, montaż, budowa, uruchomienie, instalacji takich jak:

– przewody odprowadzające wody opadowe zebrane z rynien, wpustów do zbiornika nadziemnego; podziemnego, otwartego lub zamkniętego, szczelnego lub infiltracyjnego;

– instalacji rozsączającej, zbiornik retencyjny nadziemny, podziemny, otwarty lub zamknięty, szczelny lub infiltracyjny;

– elementy do nawadniania lub innego wykorzystania zatrzymanej wody;

pozwalających na zagospodarowanie wód opadowych lub roztopowych na terenie nieruchomości objętej przedsięwzięciem.

Okres kwalifikowalności:

od 01.06.2020 r. do 30.06.2024 r.

Warunki dofinansowania:

1)         zakres rzeczowy objęty wnioskiem o dofinansowanie nie może być przedmiotem dofinansowania w innym rozpatrywanym lub zaakceptowanym wniosku w ramach Programu priorytetowego „Moja Woda”, ani jakiegokolwiek innego programu NFOŚiGW i WFOŚiGW;

2)         dofinansowanie nie może być udzielone na przedsięwzięcia lub elementy przedsięwzięcia sfinansowane lub realizowane z innych środków publicznych, którego sumaryczna kwota dofinansowania ze wszystkich źródeł przekracza 100% kosztów kwalifikowanych;

3)         dofinansowanie może być udzielone beneficjentom końcowym pod warunkiem, że instalacje objęte przedsięwzięciem oraz zatrzymana woda opadowa nie będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu unijnego prawa konkurencji , w tym działalności rolniczej;

4)         realizacja przedsięwzięcia musi być zgodna z przepisami prawa, a zastosowane urządzenia i materiały muszą być dopuszczone do stosowania na rynku polskim;

5)         okres trwałości przedsięwzięcia – 3 lata od daty jego zakończenia ;

6)         w okresie trwałości przedsięwzięcia beneficjent końcowy zobowiązany jest do zachowania całości dokumentacji związanej z projektem i eksploatacji instalacji zgodnie z przeznaczeniem.

Terminy i sposób składania wniosków
Od 1.07.2020 r. Wojewódzkie Fundusze Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (WFOŚiGW) prowadzić będą nabór w trybie ciągłym.

Formy dofinansowania

• dotacja, lecz nie więcej niż 80% kosztów kwalifikowanych instalacji wchodzących w skład przedsięwzięcia i nie więcej niż 5 tys. zł na jedno przedsięwzięcie.

Beneficjenci

• osoby fizyczne będące właścicielami lub współwłaścicielami nieruchomości na której znajduje się budynek mieszkalny jednorodzinny , z wyłączeniem nieruchomości, dla której udzielono już dofinansowania z Programu Moja Woda

Informacje szczegółowe

Źródło –  https://www.gov.pl/web/nfosigw/moja-woda–wsparcie-dzialan-realizowanych-przez-wfosigw

Centrum Analiz Strategicznych

Departamentu Energetyki Odnawialnej

www.CAS-DEO.pl

Samowystarczalność energetyczna regionu przez wykorzystanie nowoczesnych technologii energetycznych zasobów odnawialnych 
na przykładzie 
The Sustainable City w Zjednoczonych Emiratach Arabskich

The region’s Energy self-sufficiency through the use of modern energy technologies of renewable resources 
on the example of 
The Sustainable City in the United Arab Emirates

„Not by choice but by necessity, it is our collective responsibility to reverse climate change so that future generations can inherit a cleaner and healthier environment”.

„Nie z wyboru, ale z konieczności, naszym wspólnym obowiązkiem jest odwrócenie zmian klimatycznych, aby przyszłe pokolenia mogły odziedziczyć czystsze i zdrowsze środowisko”.

Nowoczesne projekty infrastrukturalne, takie jak przedstawione Masdar City w Abu Zabi czy The Sustainable City w Dubaju, to idealne przykłady pokazujące kierunek rozwoju w dążeniu do samowystarczalności energetycznej regionu poprzez wykorzystanie nowoczesnych technologii energetycznych zasobów odnawialnych. To krok w kierunku nowoczesności, postępu badawczo-rozwojowego i wdrażania technologicznych nowinek do życia codziennego na miarę cywilizacji XXI wieku. Jest to także przykład, jak należy projektować otaczającą nas rzeczywistość, aby z jednej strony była komfortowa dla jej użytkowników, a z drugiej zaś strony pozostawała w zgodzie z naturalnym ekosystemem. Zjednoczone Emiraty Arabskie skutecznie udowadniają, że potrafią inwestować w nowoczesne projekty, które staną się wzorcowym modelem wyznaczającym trendy ogólnoświatowe.

Treść Zasadnicza:

Do końca lat 50. XX wieku, Zjednoczone Emiraty Arabskie znajdowały się w gronie jednych z najuboższych państw świata! W tym czasie społeczność lokalna trudniła się głównie rybołówstwem, połowem pereł, hodowlą zwierząt oraz handlem (m.in. przyprawami). Część społeczeństwa zajmowała się także przemytem, w szczególności złota do Indii. Sytuacja tego kraju zmieniła się diametralnie dopiero po odkryciu na obszarze państwa złóż ropy naftowej i gazu ziemnego[1]. Obfite zasoby obu tych surowców przyczyniły się znacząco do dynamicznego rozwoju gospodarczego państwa. Reinwestycje z osiąganych zysków spowodowały szybki i duży wzrost gospodarczy państwa, rozwój przemysłu i usług, wzrost eksportu surowcowego oraz importu produktów, a szczególnie rozkwitu sektora turystycznego i inwestycji w najnowocześniejsze technologie. 

Zjednoczone Emiraty Arabskie są jednym z najdynamiczniej rozwijających się gospodarek na świecie. Kraj ten plasuje się w ścisłej dwudziestce zarówno importerów, jak i eksporterów. W zakresie rozwoju państwa najczęściej to Abu Zabi i Dubaj są pionierami i wyznaczają kierunki, którymi podążają pozostałe Emiraty, wdrażające sprawdzone rozwiązania. Gospodarka Emiratów jest jedną z najbardziej otwartych na świecie, a jej historia ekonomiczna sięga jeszcze czasów, gdy statki pływały do Indii, wzdłuż Wybrzeża Suahili, aż na południe Mozambiku. Przed uzyskaniem niepodległości od Wielkiej Brytanii i zjednoczenia odrębnych Emiratów w jedno państwo w roku 1971, każdy Emirat był odpowiedzialny za kreowanie własnej gospodarki. Prezydent Sheikh Zayed Bin Sultan Al Nahyan został uznany za osobę, która rozwinęła gospodarkę Zjednoczonych Emiratów Arabskich, wykorzystując dochody z eksportu ropy naftowej na finansowanie strategicznych inwestycji.

Podobnie były Wiceprezydent – Rashid Bin Saeed Al Maktoum, który miał odważną wizję rozwoju Dubaju i przewidywał przyszłość nie tylko ze sprzedaży surowców naturalnych, ale także konieczność dywersyfikacji przez rozwój innych branż i sektorów, w tym głównie inwestycji w turystykę.

Do najważniejszych sektorów gospodarki państwa należy: wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego (34,3%), handel hurtowy i detaliczny (11,3%), usługi naprawcze (11,3%), nieruchomości (10,3%), usługi biznesowe (10,3%), konstrukcje budowlane (9,0%), produkcja (9,0%). Ponadto Emiraty utrzymują wysokie rezerwy finansowe i posiadają stabilny sektor bankowy, dzięki czemu są bezpieczne dla inwestycji. Zgodnie z danymi Sovereign Wealth Fund Institute z sierpnia 2018 roku, w Emiratach istnieje 6 rządowych funduszy inwestycyjnych. Abu Zabi Investment Authority jest największym funduszem inwestycyjnym na Bliskim Wschodzie i drugim co do wielkości na świecie z 683 miliardami USD[2].

W 2012 roku Szejk Mohammed bin Rashid rozpoczął projekt na rzecz ekologicznej gospodarki, w ramach którego Zjednoczone Emiraty Arabskie dążą do tego, by stać się globalnym centrum zielonej gospodarki oraz aby zachować przyjazne środowisko dla przyszłych pokoleń. Dzięki podjętej inicjatywie Emiraty chcą stać się jednym ze światowych liderów w tej dziedzinie, a także centrum eksportu i reeksportu ekologicznych produktów i technologii oraz utrzymania zrównoważonego środowiska dla wsparcia długoterminowego wzrostu gospodarczego. Inicjatywa ta obejmuje szereg programów i polityk w dziedzinie energii, rolnictwa, inwestycji i zrównoważonego transportu, oprócz nowych polityk środowiskowych i konstrukcyjnych[3].

Sektor energetyczny odgrywa tutaj kluczową rolę i jest w ostatnich latach przez Zjednoczone Emiraty Arabskie doinwestowywany w celu uniezależnienia się wyłącznie od ropy i reinwestowania środków dla potrzeb rozwoju gospodarki i przyszłościowego zabezpieczenia ekonomicznego państwa.

Jest to możliwe m.in. dzięki odpowiedniemu uporządkowaniu polityki wewnątrzpaństwowej w ramach poszczególnych Emiratów.

W każdym z emiratów jest tylko jeden rządowy dostawca energii elektrycznej i wody (razem) w charakterze monopolisty: w Abu Dhabi jest to ADWEC, w Dubaju DEWA, w Sharjah SEWA, a w pozostałych emiratach FEWA. W lokalach użytkowych napięcie wynosi 230V i 50Hz (identycznie jak w Polsce), a gniazdka elektryczne są przystosowane do wtyczek typu G (stosowanych m.in. w Wielkiej Brytanii, Singapurze czy Malezji). Firma zarejestrowana w strefie ekonomicznej (free zone) jest ograniczona do posiadania siedziby wyłącznie w obrębie danej strefy. W zależności od charakteru działań danej strefy, każda ze stref dysponuje gotowymi obiektami na pomieszczenia biurowe i/lub budynki magazynowo-produkcyjne, dostępnymi pod wynajem. Alternatywnie w zależności od przepisów i warunków obowiązujących w danej strefie, inwestorzy mogą rozważyć zakup nieruchomości w postaci lokalu biurowego czy usługowego, a także zakupić działkę pod budowę własnego obiekt[4]. Takie zasady i odpowiednio przygotowana infrastruktura pozwalają na odpowiedzialne zarządzanie gospodarką własnego państwa i z drugiej strony zachęcają do podjęcia współpracy przez międzynarodowe firmy na z góry określonych zasadach.

Zjednoczone Emiraty Arabskie pragną stać się międzynarodowym partnerem biznesowym i poważnym graczem z aspiracjami międzynarodowymi. Możliwością ku temu jest m.in. seria poważnych inwestycji w odnawialne zasoby i źródła energii (OZE), które z jednej strony mają dać pustynnemu państwu samowystarczalność i niezależność energetyczną, a także stworzyć turystyczną atrakcję na wysokim poziomie, z drugiej zaś strony pokazać światu, gdzie leży centrum technologiczne współczesnego świata.

Doświadczenia ostatnich lat pokazują, że postawione przez Zjednoczone Emiraty Arabskie (ZEA) cele, realizują w sposób efektywny, stając się na naszych oczach liderem w branży energetycznej 
i zautomatyzowanych systemów zarządzania proekologicznymi, najnowocześniejszymi rozwiązaniami. Pozostaje tylko kwestią czasu obserwować, w jakim kierunku rozwinie się współczesna technologia autonomiczności, robotyki i szeroko pojętego OZE oraz kto wykorzysta moment i prześcignie inne państwa, stając się światowym liderem nowoczesnych technologii oraz czy liderem tym pozostaną ZEA? 
Pewne jest jednak to, że nawet jeżeli nie uda im się utrzymać tej dominacji, pozostaną historycznym liderem-pionierem, za sprawą takich projektów jak: Masdar City w Abu Zabi i The Sustainable City w Dubaju, czyli nowoczesnych technologicznie miast, którymi dzisiaj zachwyca się świat.

Until the end of the 1950s, the United Arab Emirates was among one of the poorest countries in the world! At that time, the local community was mainly engaged in fishing, pearl fishing, animal husbandry and trade (including spices). Part of the population was also involved in smuggling gold, in particular, to India. The situation of this country changed dramatically only after the discovery of oil and natural gas deposits in the territory of the country. 
The abundant resources of both of these raw materials contributed significantly to the dynamic economic development of the state. Reinvestments from the profits achieved resulted in a rapid and large economic growth of the state, the development of industry and services, an increase in raw material exports and imports of products, and in particular the flourishing of the tourist sector and investments in the latest technologies.

The United Arab Emirates is one of the most dynamically developing economies in the world. The country ranks among the top twenty importers, and exporters. In terms of state development, it is most often Abu Dhabi and Dubai who are pioneers and set the directions followed by other Emirates, implementing proven solutions. The Emirati economy is one of the most open in the world, and its economic history dates back to the time when ships sailed to India, along the Swahili Coast, all the way to the south of Mozambique. Before independence from Great Britain and the unification of the separate Emirates into a single state in 1971, each Emirate was responsible for creating its own economy. President Sheikh Zayed Bin Sultan Al Nahyan has been recognized as the person who developed the economy of the United Arab Emirates by using the proceeds from oil exports to finance strategic investments.

Similarly, former Vice President – Rashid Bin Saeed Al Maktoum, who had a bold vision for the development of Dubai and predicted the future not only from the sale of natural resources, but also the need to diversify through the development of other industries and sectors, mainly investment in tourism.

The most important sectors of the country’s economy include: oil and gas extraction (34.3%), wholesale and retail trade (11.3%), repair services (11.3%), real estate (10.3%), business services (10.3%), building structures (9.0%), production (9.0%). In addition, the Emirates maintains high financial reserves and has a stable banking sector, making it safe for investment. According to the Sovereign Wealth Fund Institute data from August 2018, there are 6 government investment funds in the Emirates.

Abu Dhabi Investment Authority is the largest investment fund in the Middle East and the second largest in the world with $ 683 billion.

In 2012, Sheikh Mohammed bin Rashid launched a Green Economy project in which the United Arab Emirates aims to become a global center for the green economy and to preserve a friendly environment for future generations. Thanks to the initiative taken, the Emirates want to become one of the world leaders in this field, as well as a center for the export and re-export of ecological products and technology and maintaining a sustainable environment to support long-term economic growth. The initiative covers a range of programs and policies in the fields of energy, agriculture, investment and sustainable transport, in addition to new environmental and design policies.

The energy sector plays a key role here and in recent years has been invested by the United Arab Emirates in order to become independent only from oil and reinvest funds for the needs of economic development and future economic security of the state.

It is possible, among others thanks to the proper ordering of domestic policy within individual Emirates. In each emirate, there is only one government supplier of electricity and water (together) as a monopoly: in Abu Dhabi it is ADWEC, in Dubai DEWA, ​​in Sharjah SEWA and in the rest of the Emirates FEWA. In commercial premises, the voltage is 230V and 50Hz (identical as in Poland), and the electrical sockets are adapted to G-type plugs (used, among others, in Great Britain, Singapore and Malaysia). A company registered in an economic zone (free zone) is limited to having a registered office only within a given zone.

Depending on the nature of the activities of a given zone, each zone has ready-made facilities for office spaces and / or warehouse and production buildings, available for rent.

Alternatively, depending on the regulations and conditions in a given zone, investors may consider purchasing real estate in the form of office or service premises, as well as purchasing a plot of land for the construction of their own facility. Such rules and properly prepared infrastructure allow for responsible management of the economy of one’s own country and, on the other hand, encourage cooperation by international companies on predetermined rules.

The United Arab Emirates wants to become an international business partner and a serious player with international aspirations. The possibility for this is, among others a series of major investments in renewable resources and energy sources (RES), which on the one hand are to give the desert state self-sufficiency and energy independence, as well as create a tourist attraction at a high level, and on the other hand, show the world where the technological center of the modern world is.

The experience of recent years shows that the goals set by the United Arab Emirates (UAE) are being implemented with great success, becoming a leader in front of our eyes in the energy industry and automated pro-ecological management systems, state-of-the-art solutions. It is only a matter of time to observe the direction in which modern technology of autonomy, robotics and broadly understood renewable energy will develop, and who will take advantage of the moment and surpass other countries, becoming a world leader in modern technologies, and will the UAE remain the leader? It is certain, however, that even if they fail to maintain this domination, they will remain a historic pioneer thanks to such projects as: Masdar City in Abu Dhabi and The Sustainable City in Dubai, i.e. technologically modern cities that the world admires today.

[1] Portal Travelplanet, Gospodarka Emiratów Arabskich dla bardzo dociekliwych, https://www.travelplanet.pl/przewodnik/emiraty-arabskie/gospodarka.html/, (dostęp: 03.06.2022 r.).

[2] Polska Agencja Inwestycji i Handlu S.A., Zjednoczone Emiraty Arabskie. Przewodnik Po Rynku, Warszawa 2018,https://www.trade.gov.pl/pl/analizy-rynkowe/azja/zea/274483,zjednoczone-emiraty-arabskie-przewodnik-po-rynku.html/, (dostęp: 04.06.2022 r.).

[3] Ibidem.

[4] Polska Agencja Inwestycji i Handlu S.A., ZEA. Przewodnik Po Rynku Zjednoczonych Emiratów Arabskich, https://www.paih.gov.pl/files/?id_plik=31096/, (dostęp: 04.06.2022 r.).

Malinowski Sz., The Sustainable City in the United Arab Emirates, Kraków 2022, ISBN 978-83-951106-2-7.

Od 1 maja 2023 roku, publikacja ogólnodostępna w wersji papierowej w:

1. Bibliotece Narodowej (al. Niepodległości 213, 02-086 Warszawa);

2. Biblioteka Jagiellońska (al. Mickiewicza 22, 30-059 Kraków);

3. Biblioteka Politechniki Lubelskiej (ul. Nadbystrzycka 36C, 20-618 Lublin);

4. Biblioteka Główna Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie (al. Mickiewicza 30, 30-059 Kraków;

5. The Masdar Institute of Science and Technology – MI (P.O. Box: 127788, Abu Dhabi, United Arab Emirates);

6. Diamond Developers (The Sustainable City, Al. Qudra Road, Block E, Second Floor, United Arab Emirates).

Żyjemy w czasach o stale rosnącym zapotrzebowaniu na energię. Jej produkcja opiera się przede wszystkim na spalaniu paliw kopalnych, których zasoby są ściśle określone i praktycznie nieodnawialne. Człowiek, aby sprostać wyzwaniu jakim jest zapewnienie odpowiedniej ilości energii wszystkim dziedzinom gospodarki oraz swoim potrzebom został zmuszony do poszukiwania alternatywnych źródeł energii.

Energia pochodząca z promieniowania słonecznego jest jednym z najczystszych i zarazem jednym z najszerzej dostępnych zasobów energetycznych jaki mamy do dyspozycji. Jej potencjał jest tak ogromny, że odpowiednio wykorzystana energia słoneczna docierająca do Ziemi w ciągu jednej minuty, jest w stanie pokryć całkowite roczne zapotrzebowanie na energię całej planety. Szacuje się, że wszystkie istniejące na kuli ziemskiej złoża węgla, gazu ziemnego i ropy naftowej łącznie zawierają się dawce energii jaka dociera do Ziemi ze Słońca w ciągu 56 dni.

Pomimo usilnych starań i dynamicznego rozwoju technologicznego ludzkość nie jest w stanie zagospodarować obecnie więcej niż 0,03% energii docierającej do nas ze Słońca. Na dzień dzisiejszy najbardziej popularnymi sposobami uzyskiwania energii z promieniowania słonecznego są konwersja fotowoltaiczna oraz konwersja fototermiczna.

Konwersja fotowoltaiczna bazuje na bezpośredniej zamianie energii promieniowania słonecznego na energię elektryczną w ogniwach fotowoltaicznych. Obecnie wykorzystywanych jest wiele typów materiałów umożliwiających uzyskanie efektu fotowoltaicznego. Do najbardziej popularnych należą ogniwa zbudowane na bazie krzemu monokrystalicznego ale wytwarza się także ogniwa oparte na krzemie polikrystalicznym i amorficznym oraz na polimerach.

Konwersja fototermiczna polega na bezpośredniej przemianie energii słonecznej w energię cieplną. Ten sposób pozyskiwania energii jest wykorzystywany w ciepłownictwie głównie do podgrzewania wody. Za uzysk energii cieplnej odpowiadają kolektory słoneczne, w których promieniowanie słoneczne jest zamieniane na energię cieplną nośnika ciepła, którym może być ciecz lub gaz.

Na całym świecie dostrzegane są zalety i potencjał jaki niesie rozwój technologii umożliwiających wykorzystywanie energii z promieniowania słonecznego, a cała branża energetyki solarnej rozwija się bardzo dynamicznie – od początku XXI wieku w tempie około 40% procent rocznie. Oznacza to nie mniej ni więcej, że w nadchodzących dekadach produkcja energii elektrycznej opierać się może w głównej mierze na wykorzystaniu energii słonecznej.

Przyszłość fotowoltaiki na te pozostałych źródeł energii odnawialnej rysuje się w jasnych barwach. Wiele niezależnych agencji i opracowań naukowych wskazuje na to, że to właśnie fotowoltaika stanie się największym źródłem energii już w drugiej połowie XXI wieku.

Najczęściej zakładane dwa potencjalne scenariusze rozwoju zapotrzebowania na energię uwzględniające szczegółową analizę aktualnych tendencji i ich rozwój w przyszłości.

Pierwszy z nich obrazuje dynamiczny wzrost cen energii elektrycznej, tańsze koszty fotowoltaiki oraz dofinansowanie tej technologi ze strony rządów, co w konsekwencji ma doprowadzić do umocnienia jej pozycji w sektorze energetycznym. Zgodnie z tym scenariuszem obliczono iż do 2020 roku nastąpi instalacja dodatkowych 500 GW mocy w ogniwach PV, docelowo do 2050 roku ta wartość ma wynieść 20 tys GW. Wraz z rozwojem produkcji energii z elektrowni PV równocześnie będą się rozwijać systemy jej magazynowania. Pod koniec wieku obok fotowoltaiki, ropa, biopaliowo, wiatr i gaz ziemny mają stanowić pierwszą piątkę największych źródeł energii z ponad 40% udziałem fotowoltaiki.

Drugi ze scenariuszy zakłada bardziej umiarkowany rozwój ekonomiczny i utrzymywanie zapotrzebowania na energię w „ryzach”. Ten wariant również zakłada istotną rolę produkcji energii z elektrowni PV jednakże w sposób bardziej zbilansowany. Przewiduje również iż w przyszłości pojazdy elektryczne i hybrydowe zdominują światowe drogi co ma nastąpić już w połowie wieku.

Fotowoltaika obecnie

Obecnie fotowoltaika rozwija się, jak cała branża energetyki solarnej bardzo dynamicznie (40% rok do roku). Pomimo zawirowań na światowych rynkach zainteresowanie produkcją energii i rozwojem tej technologii jest nie małe.

Światowa moc w instalacjach PV przekroczyła 100 GW, z czego 30 GW zainstalowano w 2012 roku.

W ubiegłym roku najwięcej mocy w fotowoltaice zainstalowano w Niemczech, które były odpowiedzialne za 26% wzrostu globalnego potencjału fotowoltaicznego. Na następnych miejscach w rankingu czołowych rynków PV w 2012 r. uplasowały się: Chiny (16%), USA (12%), Włochy (11%) i Japonia (7%). W przypadku pozostałych państw – Francji, Grecji, Australii, Indii czy Wielkiej Brytanii – udział ten nie przekroczył 5%.

” Dość często zdarza się, że kolektory słoneczne mylone są z modułami fotowoltaicznymi. Różnica pomiędzy nimi jest znaczna zarówno w budowie, zasadzie działania, jak i rodzaju otrzymywanej energii.”

Panele (moduły) fotowoltaiczne wykorzystują efekt fotowoltaiczny, polegający na powstawaniu siły elektromotorycznej (energii elektrycznej) w ciele stałym pod wpływem promieniowania słonecznego. Montowane są w grupach, które nazywa się panelami. Te z kolei montowane są na konstrukcjach mocujących wraz z odpowiednim okablowaniem. Dzięki temu, w prosty sposób bez dodatkowych generatorów możemy zasilać urządzenia elektryczne i elektroniczne.

Kolektory słoneczne służą do zamiany energii promieniowania słonecznego na energię cieplną. Nośnikiem tego ciepła może być ciecz (np. woda) lub gaz (np. powietrze), stąd też podział kolektorów na cieczowe lub powietrzne. Wśród kolektorów cieczowych najprostsze w budowie są kolektory płaskie. Dzięki kolektorom słonecznym możemy np. podgrzewać wodę użytkową bądź wspomagać ogrzewanie mieszkania

Panele fotowoltaiczne wydają się znacznie bardziej uniwersalne – wyprodukowany przez nie prąd można wykorzystać na różne sposoby, więc nie dziwi fakt, że wiele osób chce wykorzystać go m.in. do ogrzewania wody. Natomiast kolektory słoneczne służą „jedynie” do podgrzewania wody użytkowej. Można powiedzieć, że w tym przypadku konkurencję wygrywa fotowoltaika. Tak jednak nie jest. Oczywiście moduły fotowoltaiczne można stosować do podgrzewania wody użytkowej poprzez zastosowania grzałki elektrycznej. Jednak z ekonomicznego punktu widzenia jest to droższy i mniej efektywny sposób uzyskania energii cieplnej ( sprawność modułów osiąga poziom 20%, natomiast sprawność kolektorów słonecznych ok. 85% )

Energia odnawialna jest to energia uzyskiwana z naturalnych, powtarzających się procesów przyrodniczych. Odnawialne źródła energii (OZE) stanowią alternatywę dla tradycyjnych pierwotnych nieodnawialnych nośników energii (paliw kopalnych). Ich zasoby uzupełniają się w naturalnych procesach, co praktycznie pozwala traktować je jako niewyczerpalne.

W Polsce energia ze źródeł odnawialnych obejmuje energię z bezpośredniego wykorzystania promieniowania słonecznego (przetwarzanego na ciepło lub energię elektryczną), wiatru, zasobów geotermalnych (z wnętrza Ziemi), wodnych, stałej biomasy, biogazu i biopaliw ciekłych.

Pozyskiwanie energii z tych źródeł jest, w porównaniu do źródeł tradycyjnych (kopalnych), droższe ale bardziej przyjazne środowisku naturalnemu. Wykorzystywanie OZE w znacznym stopniu zmniejsza szkodliwe oddziaływanie energetyki na środowisko naturalne, głównie poprzez ograniczenie emisji szkodliwych substancji, zwłaszcza gazów cieplarnianych.

Rozwój wykorzystania odnawialnych źródeł energii prowadzony jest w trzech obszarach:

Główny mechanizm wsparcia produkcji energii ze źródeł odnawialnych, jakim jest system tzw. zielonych certyfikatów, został określony w ustawie (Dz.U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.). Rozwiązanie to jest mechanizmem rynkowym nałożonym na przedsiębiorstwa energetyczne sprzyjającym rozwojowi energetyki odnawialnej.

Obok ww. wsparcia systemowego przewiduje się także bezpośrednie wsparcie finansowe dla realizacji inwestycji związanych z energetyką odnawialną. Wsparcie to jest udzielane w znacznym stopniu ze środków Unii Europejskiej. Dotyczy to budowy nowych mocy w zakresie OZE, budowy i rozbudowy sieci przesyłowych umożliwiających przyłączanie nowych jednostek wytwórczych, a także produkcji urządzeń na rzecz energetyki odnawialnej. Na inwestycje w OZE przeznaczane są także środki Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Wojewódzkich Funduszy Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Program priorytetowy 5.1. Część 3.

Dopłaty na częściowe spłaty kapitału kredytów bankowych przeznaczonych na zakup i montaż kolektorów słonecznych dla osób fizycznych i wspólnot mieszkaniowych

Dotacje na częściowe spłaty kapitału kredytów bankowych udzielane są na zasadach określonych w Programie Priorytetowym. Program Priorytetowy określa m.in. budżet programu, wysokość dotacji, terminy składania wniosków oraz szczegółowe kryteria wyboru przedsięwzięć, a także wskazuje koszty kwalifikowane przedsięwzięcia, jakie mogą być objęte kredytem.

Kredyty z dotacją NFOŚiGW udzielane są przez banki na podstawie umów o współpracy.

Treść programu

Postępowanie przy udzielaniu dotacji NFOŚiGW na częściowe spłaty kapitał kredytu bankowego:

1. Wnioskodawca składa w Banku wniosek o dotację NFOŚiGW wraz z wnioskiem o kredyt (formularze wniosków udostępnia bank). Do wniosku dołącza:
a) Dokumentację projektową wykonania instalacji w postaci jednego z dokumentów
– oferty wykonawcy
– projektu instalacji
– projektu budowlano – wykonawczego (jeśli wymaga tego prawo)
b) Dokument potwierdzający spełnienie wymogów Prawa budowlanego (jeden z dokumentów):
– oświadczenie, że do realizacji przedsięwzięcia nie jest wymagane zarówno pozwolenie na budowę, jak i zgłoszenie zamiaru wykonywania robót budowlanych.
– kopia zgłoszenia zamiaru wykonywania robót budowlanych
– kopia prawomocnego pozwolenia na budowę
c) Dokumenty dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej w budynku lub wynajmu pomieszczeń (jeśli dotyczy).
d) Dokumenty potwierdzające prawo do dysponowania budynkiem / budynkiem w budowie.
e) Pełnomocnictwo Zarządu/Zarządcy Wspólnoty w formie uchwały.
f) Inne dokumenty wymagane przez Bank.

2. Kredytobiorca zawiera umowę na kredyt z dotacją oraz pisemną umowę z Wykonawcą. Umowa z Wykonawcą powinna zawierać zobowiązanie wykonawcy do montażu przedmiotowej instalacji kolektorów słonecznych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i zaleceniami producenta instalacji kolektorów słonecznych oraz gwarancję na prawidłową pracę tej instalacji oraz określać wartość pomniejszenia należności wykonawcy o przyznane przez niego beneficjentowi upusty, rabaty, zwroty, bonifikaty lub inne podobne formy pomniejszania należności, także przyrzeczone beneficjentowi po wykonaniu przedsięwzięcia, w przypadku ich stosowania.
Od tego momentu może przedkładać w banku faktury do zapłaty wykonawcy z kredytu, zgodnie z podpisaną umową z bankiem.

3. Po zrealizowaniu przedsięwzięcia Kredytobiorca i Wykonawca podpisują protokół końcowego odbioru przedsięwzięcia i przekazania do eksploatacji.

4. Kredytobiorca przedkłada w Banku w terminie nieprzekraczającym 30 dni od zrealizowania przedsięwzięcia następujące dokumenty:
a) protokół końcowego odbioru
b) kopie faktur
c) oświadczenie o niewykorzystywaniu efektu przedsięwzięcia w działalności gospodarczej
d) dokumenty potwierdzające zgodność kolektora z wymaganą normą
e) umowę z wykonawcą przedsięwzięcia
f) inne dokumenty określone w umowie kredytu z dotacją.

5. Bank po wypłaceniu całości kredytu na koszty kwalifikowane (bezgotówkowym zapłaceniu faktur) i ewentualnym przeprowadzeniu kontroli realizacji przedsięwzięcia, w terminie nieprzekraczającym dwóch miesięcy od otrzymania protokołu końcowego odbioru (a w przypadku nowo wybudowanego budynku mieszkalnego oświadczenia o zamieszkaniu w tym budynku), występuje do NFOŚiGW o środki na dotację na częściową spłatę kwoty kredytu. W przypadku nowo budowanych budynków oświadczenie o zamieszkaniu beneficjent powinien przedłożyć najpóźniej w terminie 9 miesięcy od podpisania protokołu końcowego odbioru przedsięwzięcia, lecz nie później niż do 30 września roku następnego po zawarciu umowy kredytowej.

6. Dotacja jest wypłacana przez NFOŚiGW na rachunek banku w terminie 30 dni od dnia otrzymania kompletnego i prawidłowo sporządzonego wystąpienia o środki na dotacje.

7. Bank przekazuje dotację na rachunek kredytobiorcy na poczet spłaty kapitału kredytu w terminie nie przekraczającym dwóch dni roboczych od dnia otrzymania dotacji z NFOŚiGW.

Szczegółowe informacje na temat możliwości i warunków uzyskania kredytu z dotacją NFOŚiGW oraz wzory wniosków można uzyskać w placówkach współpracujących banków.